Hurt feelings

Δεν μπορώ να καταλάβω τη συμπεριφορά μερικών ανθρώπων. Πας σε ένα μέρος να ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ για να πιείς ένα καφέ και έρχεσαι αντιμέτωπος με την ξινίλα και τα κολλήματα του κάθε υπαλλήλου που σε «εξυπηρετεί». Αν δεν σου αρέσει η δουλειά σου κύριε/α παραιτήσου και άσε να δουλέψει κάποιος άλλος που θέλει να κάνει αυτή την δουλειά. Καταλαβαίνω ότι είσαι κουρασμένος αλλά εγώ δεν φταίω κι εγώ την έχω κάνει αυτή την δουλειά αλλά δεν ήμουν έτσι. Δεν ζητάω πολλά, απλά να μην μου πετάς το τοστ στα μούτρα με μία μούρη μέχρι το πάτωμα. Γενικά όλοι είμαστε βολεμένοι σε αυτόν τον τόπο, πας σε μία δημόσια υπηρεσία και κάνεις 90’s γυμναστική με το πρόγραμμα steps, από τον 1ο όροφο στον 5ο και από εκεί στον 3ο για να καταλήξεις στον 2ο όπου ο μεγάλος μάγκας δεν έχει χρόνο να σε εξυπηρετήσει γιατί διαβάζει την αθλητική του εφημερίδα εκείνη την ώρα (real experience). Το παρακάτω κομμάτι το αφιερώνω σε όλους τους ξινισμένους υπαλλήλους λοιπόν και για το πώς με κάνουν να νοιώθω.